รักรสบ๊วย ep.12
ปล.แนะนำให้อ่านเนื้อเรื่องตอนที่12ในจอยลดาก่อนนะคะ **มีคำผิดจะมาแก้ให้ค่ะ** ย้อนกลับไปเมื่อคืนนี้..... “เนี่ย กูเดินคนเดียวได้มึง” บ๊วยโวยวายออกมาเสียงดังเพราะดราฟต์กำลังประคองตัวของร่างเล็กเดินเข้าไปภายในตัวบ้าน “เมาก็คือเมา จะเดินไม่ไหวอยู่แล้วทำอวดเก่ง” “เป็นใครมาว่ากูวะ ? ไม่ใช่ดราฟต์ไม่ต้องมายุ่ง” “ก็ผมนี่แหละดราฟต์” บ๊วยยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆดราฟต์เพื่อที่จะได้พิจารณาใบหน้าดูให้แน่ชัด ว่าเป็นดราฟต์ของเขาจริงๆหรือเปล่า “ไม่ใช่อ่ะ ดราฟต์หล่อกว่านี้” “เฮ้ออออออ” ดราฟต์ได้แต่ถอนหายใจออกมาด้วยความเบื่อหน่าย นี่ถ้าเขาไม่ไปรับร่างเล็กตรงหน้ากลับมาจะเป็นยังไงบ้าง แต่ก็แน่ล่ะ ซีนคงไม่ปล่อยให้บ๊วยกลับเองหรือกลับกับคนอื่นหรอก แต่ถ้าเมื่อกี้เขาเข้าไปฉุดร่างเล็กออกมาไม่ทันทันก็ไม่รู้จะเป็นยังไงเหมือนกัน เมาแล้วปล่อยเนื้อปล่อยตัวหรอวะ ? ทีหลังจะไม่ให้ไปกินแล้ว ดราฟต์จัดการอุ้มบ๊วยในท่าเจ้าสาวแล้วเดินขึ้นบันไดไป ตัวก็ไม่ใช่น้อยๆ ถ้าเขาเป็นคนไม่ชอบออกกำลังกาย สัญญาเลยว่าวันนี้บ๊วยได้นอนข้างล่างแน่ๆ ดราฟต์อุ้มบ๊วยเดินเข้ามาภายในห้อง...